พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่ ขนแผงคอสั้น ตั้งตรง ก๑.ละ,ทิ้ง,จากไปโดยแสดงให้ทราบโดยกิริยาท่าทาง คำพูด หรือตัวหนังสือว่าจะจากไป ก๒.ขออนุญาตหยุดงานชั่วคราว เช่น ลากิจ ลาบวช ลาป่วย ว๑.มีกลีบชั้นเดียว ใช้แก่ดอกไม้ เฃ่น มะลิลา ดาวกระจายลา ว๒.สั้น เช่น ดาบลา-ดาบสั้น ว๓.ขอคืนของที่บูชาหรือบนไว้ เช่น ลาเข้าผะเจ้า-ลาข้าวพระ
ลา (ลา)