ว.ใช้ประกอบหลัง มัน เช่น มันยึ - เป็น มันย่อง หรือมีน้ำมันมากเกินไป; ใช้ประกอบหลังแตก เช่น แตกยึแตกยะ - แตกระแหง
ยึ (ยึ)