น.ด้ายดิบสีขาวที่ล้วง หรือผ่านการทบแล้ว เพื่อนำมาใช้ในพิธีทางศาสนา เช่น ด้ายสายสิญจน์สำหรับพระถือในเวลาสวดมนต์ หรือด้ายผูกข้อมือ เป็นต้น
ฝ้ายล้วง (ฝ้ายฯล้วฯง)