พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.บัวบก หรือ ใบบัวบก ภาษาถิ่นเหนือเรียกว่า ''ผั๋กหนอก''; บัวบก หรือ ผั๋กหนอก - ไม้ล้มลุกอายุหายปี ลำต้นทอดเลื้อยไปตามพื้นดิน ขึ้นตามที่ลุ่มชื้นแฉะ มีลักษณะเป็นข้อปล้อง ด้านล่างของข้อมีรากแขนงแทงลึกลงดิน, ใบ เป็นใบเดี่ยวออกบริเวณข้อ ทรงกลมสีเขียวอ่อน ขนาด 2-4 ซ.ม. ขอบใบหยักเป็นคลื่น โคนใบเว้า, ดอก ออกเป็นช่อที่ซอกใบ กลีบดอกสีขาว, ผล กลมแบน สีเขียวหรือม่วงน้ำตาล: ใบและต้นกินเป็นผักสด ใช้เป็นเครื่องปรุงอาหาร ใช้ทำเป็นเครื่องดื่ม ''น้ำใบบัวบก'' และใช้ทำยา เป็นต้น
ผั๋กหนอก (ผักฯหนฯอฯก)