พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.เรียกแท่งไม้ขนาดเล็กสีเหลี่ยมปลายแหลม ยาวประมาณ ๑ คืบ มีด้ามจับสำหรับปั่นกว่างให้เกิดความฮึกเหิมว่า ไม้ผั่นหรือไม้ผั๋ด ก.ปั่น,หมุน หรือวนเข้าในที่แคบหรือลงสู่เบื้องล่าง
ผั่น (ผั่นฯ)