พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.มะพร้าว ภาษาเหนือ (กำเมือง) เรียก ''บ่าป๊าว'': มะพร้าว หรือ บ่าป๊าว - เป็นไม้ต้น สูง 20-30 เมตร ลำต้นกลม ตั้งตรง ไม่แตกกิ่งก้าน เปลือกต้นแข็ง ขรุขระ สีเทา ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก ออกเรียงเวียนรูปพัดจีบ ดอกเป็นช่อแขนงออกตามซอกใบ ผลรูปทรงกลมหรือรีแกมรูปสามเหลี่ยม ผิวเรียบ ผลออกเป็นช่อขนาดใหญ่เรียกว่า ทะลาย (ขะแนง) ผลอ่อนสีเขียวพอแก่เป็นสีน้ำตาล เปลือกชั้นกลางเป็นเส้นใยนุ่ม ชั้นในแข็งเป็นกะลา ชั้นต่อไปเป็นเนื้อสีขาวนุ่ม ข้างในมีน้ำใส น้ำคั้นจากเนื้อมะพร้าวห้าวเรียกว่า ''กะทิ'' ใช้ปรุงอาหาร ขนม และสกัดเป็น ''น้ำมันมะพร้าว''
บ่าป๊าว (บ่าฯพ้ลฯาวฯ)