พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.ผักบุ้ง,ผักบุ้งไทย, - ไม้เถาทอดเลื้อยตามพื้นดินที่ชื้นแฉะหรือบนผิวน้ำ ดอกเป็นรูปแตร สีขาวอมชมพูหรือม่วงอ่อน ลำต้นกลวง ยอดใช้เป็น ภาษาสุภาพ(ราชาศัพท์)เรียก "ผักทอดยอด" ; ผั๋กบุ้งหนอง ก็ว่า
บุ้ง (บุ้ง)