น.ดอกหางนกยูงฝรั่ง ภาษาถิ่นพายัพ(คำเมือง)เรียก ''ดอกซอมภอหลวง'': หางนกยูงฝรั่ง - เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ ผลัดใบในหน้าแล้ง ทรงพุ่มแผ่กว้างทรงกลมคล้ายร่ม สูงราว 12-18 เมตร ลำต้นเกลี้ยง เปลือกสีน้ำตาลอ่อนอมขาวถึงน้ำตาลเข้ม โคนต้นเป็นพูพอน ใบเป็นใบประกอบขนนก 2 ชั้น ใบย่อยขนาดใกล้เคียงใบมะขาม ผลัดใบในฤดูร้อน ดอกออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ออกดอกดกและทิ้งใบทั้งต้น เหลือแต่ดอกบานสะพรั่ง กลีบดอกมี 5 กลีบ สีแดง แสด หรือเหลือง ออกดอกปีละครั้ง ผลเป็นฝักแบนโค้งรูปดาบ และเมล็ดเรียงตามขวาง เมล็ดอ่อนๆกินสดๆได้ เมล็ดแก่ต้องทำให้สุกเสียก่อน