พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
ว๑.ใช้ขยายคำที่อยู่ข้างหน้าให้รู้ว่ามีขนาดค่อนข้างใหญ่ที่งอชู หรือ ยกสูง เช่น สูงจ๊กก๊ก ว๒.นั่งจ๊กก๊ก - กริยาที่คนนั่งเจ่าจุกเหงาหงอย; นั่งก๊กงก ก็ว่า. คำพังเพย: นั่งจ๊กก๊กเหมือนครกบ่ต๋ำ บ่ปากสั๋กกำถามก็บ่อู้ - นั่งเจ่าจุกอยู่เหมือนครกที่ไม่มีใครตำ แม้มีใครมาถามก็ยังไม่ยอมพูดสักคำ
จ๊กก๊ก (ช฿กฯค฿กฯ)