พจนานุกรม
ภาษาล้านนา-ไทย, ไทย-ล้านนา
โดย อ.จรีย์ สุนทรสิงห์
น.กลองสองหน้าขนาดกลาง มีสายโยง เร่งเสียงคล้ายตะโพนมอญ หน้ากลองไม่มีจ่ากลอง มีสายร้อยสำหรับคล้องคอ เวลาตี ชื่อกลองมองเซิงเป็นภาษาไทใหญ่ แปลว่าฆ้องชุด จึงหมายถึงกลองที่ใช้ฆ้องเป็นชุด เพราะกลองมองเซิงจะใช้เสียงฆ้องเป็นหลัก กลองมองเซิงจะตีรับกับฉาบ โดยลักษณะอาการล้อทางเสียงหลอกล่อกันไป ในลักษณะที่มีเสียงฆ้องเป็นตัวกำกับจังหวะ ซึ่งมีบางแห่งเพิ่มฉิ่งตีกำกับจังหวะร่วมไปกับฆ้องด้วย ปัจจุบันกลองมองเซิงนิยมตีในการแห่ครัวทานและประกอบการฟ้อนก๋ายลาย
ก๋องมองเซิง (กลฯอฯงมอฯงเซิงฯ)